Do moich anten na pasma KF stosuję głównie baluny prądowe. Baluny o przełożeniu 1:1, tzw. symetryzatory i baluny symetryzująco-transformujące o przełożeniu 4:1 nawijam głównie na ferrytowych rdzeniach rurkowych. Takie rozwiązanie pozwala na uzyskanie bardzo dobrych parametrów przy małych wymiarach i niewielkiej masie, często dużo lepszych niż w konstrukcjach wiodących producentów. Moje baluny przenoszą bardzo równomiernie pasmo od 1 do 55 MHz, a do tego z bardzo małymi stratami, mniejszymi od 1 dB. Przy małych rozmiarach i masie około 200 gramów radzą sobie świetnie z mocą nawet 200 W. Współczynnik WFS w całym paśmie jest nie większy niż 1:1,3 (przy największych częstotliwościach). Wytrzymałość mechaniczna plastikowych obudów, które stosuję pozwala na kilkuletnią bezproblemową eksploatację. Czasami dodatkowo hermetyzuję moje baluny wypełniając wnętrze obudowy silikonem, jednak wykonywanie takich "podwodnych" wersji raczej mija się z celem gdyż nawet bez tego, zastosowane obudowy okazują się wystarczająco szczelne i dobrze zabezpieczają transformatory  i połączenia przed wpływami atmosferycznymi. Warto jednak przed finalnym zakręceniem obudowy wypełnić rowek znajdujący się na styku spodu i pokrywy warstwą silikonu. To właśnie zapewnia wymaganą szczelność. Rdzenie pokrywam warstwą zabezpieczającą specjalnego lakieru w aerozolu. Elementy metalowe są wykonane ze stali ocynkowanej oraz nierdzewnej. To wystarcza do uzyskania zadowalającej trwałości i odporności na warunki pogodowe. Należy pamiętać, aby po wkręceniu wtyku UC1 w gniazdo koncentryczne zabezpieczyć go przez owinięcie winylową (lepiej samowulkanizującą) taśmą izolacyjną w taki spsób, aby owinąć nią także kilka centymetrów samego koncentryka. Zapobiega to wnikaniu wody deszczowej do kabla koncentrycznego. Ostatnią ważną rzeczą jest przywiązanie na odcinku paru centymetrów przewodu koncentrycznego pod wtykiem UC1 za pomocą odcinków linki alpinistycznej (żeglarskiej) wychodzącej z obudowy baluna. Zapobiega to wyrwaniu kabla z wtyku pod jego wlasnym ciężarem, zwłaszcza na silnym wietrze. Ramiona anteny mocuję do oczek z obu stron obudowy baluna stosując zaciski do linek. Połączenia ramienia anteny z balunem można dokonać w dwojaki sposób. Można je przylutować do przewodu ochodzącego od baluna, a miejsce łączenia zabezpieczyć koszulką termokurczliwą lub można użyć zacisku elektrycznego skręcanego śrubkami (zaciski nałożone na przewody widoczne są na zdjęciach) co jest szczególnie przydatne w terenie. Zacisk po skręceniu przewodów ramienia anteny i baluna należy zabezpieczyć przed opadami chociażby przez owinięcie taśmą izolacyjną. Oczko na górze obudowy baluna jest przydatne w przypadku wieszania anteny w układzie odwroconej litery "V". Jak wyglądają moje baluny moża zobaczyć na poniższych zdjęciach. Na powyższym zdjęciu widać balun dodatkowo zabezpieczony wewnątrz silikonem.